رابطه سطح سرمی فریتین با اختلال نقص توجه- بیش فعالی

چکیده زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای اختلال نقص توجه ـ بیش فعالی و اهمیت عوامل تغذیه ای بر آن، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سطح سرمی فریتین با اختلال نقص توجه ـ بیش فعالی انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی از نوع پس رویدادی،60 کودک به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. 30 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه ـ بیش فعالی که بر اساس چک لیستiv-tr dsm به تایید تشخیصی روانپزشک رسیده بودند و 30 کودک بهنجار انتخاب شدند. میزان سطح سرمی فریتین با روش الیزا اندازه گیری شد. یافته ها : سطح سرمی فریتین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش ـ فعالی در مقایسه باکودکان بهنجار کمتر بود. با فرض طبیعی بودن داده ها آزمون پارامتریک t انجام و مشخص شد، این اختلاف معنادار است. (002/0p=) همچنین با اندازه گیری ضریب همبستگی پیرسون مشخص شد به لحاظ آماری رابطه معناداری بین فرتین و اختلال نقص توجه بیش فعالی وجود ندارد. نتیجه گیری: پیرو نتایج این پژوهش و با توجه به اهمیت موضوع، پیشنهاد می شود تحقیقات کنترل شده بیشتری انجام شود. واژه های کلیدی: نقص توجه- بیش فعالی، فریتین، کودک